Verraad!

Het overkomt iedereen wel eens. Iemand die je denkt te kennen blijkt in werkelijkheid toch heel anders te zijn dan je ooit had kunnen vermoeden. Of het je in je persoonlijke levenssfeer overkomt of op een ander nivo maakt feitelijk niet uit. Het blijft even pijnlijk.

Zo zal het voor Koning Lodewijk XVIII in 1815 ook pijnlijk zijn geweest toen hij Maarschalk Ney, bevelhebber van de 6e Divisie, er op uit stuurde om Napoleon Bonaparte gevangen te nemen. De nog altijd populaire Keizer was van zijn verbanningsoord op Elba ontsnapt en met zijn persoonlijke garde op weg naar Parijs. Ney en Napoleon Bonaparte ontmoetten elkaar op 17 maart 1815 in de buurt van Auxerre.

"S'il en est qui veut me tuer, me voilà!" (Als er iemand is die mij wil doden, hier ben ik) schijnt Napoleon te hebben geroepen. Het omgekeerde gebeurde; Maarschalk Ney en de 6e Divisie sloten zich bij Napoleon aan. De Franse Koning, geschokt door dit verraad, ontvluchtte Parijs en vertrok naar Gent.

Nadat Napoleon Bonaparte enkele maanden later bij Waterloo was verslagen keerde Koning Lodewijk XVIII terug naar Frankrijk. Maarschalk Ney werd door de Royalisten beschuldigd van hoogverraad en ter dood veroordeeld.

Maarschalk Ney, Prins van de Moskva, Hertog van Elchingen, werd in december 1815 gefusilleerd.

Ney, die door zijn troepen "de dapperste der dapperen" werd genoemd, weigerde een blinddoek en gaf het executiepeloton zelf het bevel tot vuren. Deze roodharige nam tenminste wel de verantwoordelijkheid voor zijn daden.