Je weet dat er dan feitelijk nog maar 1 oplossing is. En die beslissing moet je nemen voor de kameraad die je eigenlijk niet wilt missen. 's Avonds na het spreekuur terug naar de dierenarts met Vlekkie. Met lood in mijn schoenen en een brok in mijn keel.
Van de eerste spuit moet ze gaan slapen maar dat vertikt ze. Eigenwijs is ze altijd al geweest. Tegen de tweede spuit kan ze niet meer op en rustig slaapt ze in. Dan volgt de laatste en fatale injectie.
Adieu Vlekkie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten